- Szczegóły
Pozwolenie wodnoprawne to rodzaj zezwolenia udzielanego przez administrację wodną w drodze decyzji administracyjnej. Komentarz omawia procedurę uzyskania takiego pozwolenia. Zgodnie z art. 122 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne – dalej pr. wod., pozwolenia wodnoprawnego wymagają przede wszystkim szczególne korzystanie z wód i wykonanie urządzeń wodnych, a także inne wskazane w tym przepisie działania mogące mieć wpływ na stan wód.
Począwszy od dnia 31 grudnia 2015 r., w związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz ustawy o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw, do wykonania niektórych robót dotyczących wód wystarczy wyłącznie zgłoszenie wodnoprawne, o którym mowa w art. 123a pr. wod. Kwestie związane z treścią takiego zgłoszenia i właściwością oraz kompetencja organów do ich przyjmowania nie będą tutaj omawiane.
Osoba zainteresowana uzyskaniem pozwolenia wodnoprawnego, w pr. wod. zwana zakładem, powinna złożyć wniosek o jego udzielenie do właściwego organu administracji publicznej. Pozwoleń wodnoprawnych udzielają właściwi ze względu ma miejsce korzystania z wnioskowanego pozwolenia, starostowie, prezydenci miast działających na prawach powiatu, marszałkowie województw, a od dnia 15 listopada 2008 r. także dyrektorzy regionalnych zarządów gospodarki wodnej.
Wniosek o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego, zgodnie z art. 131 pr. wod., powinien zawierać przede wszystkim operat wodnoprawny i opis prowadzenia zamierzonej działalności sporządzony w języku nietechnicznym. Treść operatu wodnoprawnego określa art. 132 pr. wod., wskazując, że składa się on z dwóch części: opisowej i graficznej. Począwszy od dnia 18 marca 2011 r., w którym weszła w życie ustawa z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy – Prawo wodne oraz o niektórych innych ustaw, dalej zm. pr. wod., operat wodnoprawny winien być sporządzony także na elektronicznych nośnikach danych jako dokument tekstowy, zaś jego część graficzna w postaci plików typu wektorowego lub rastrowego.
Część opisowa operatu powinna zawierać oznaczenie zakładu ubiegającego się o wydanie pozwolenia, jego siedziby i adresu oraz wyszczególnienie m.in. celu i zakresu zamierzonego korzystania z wód, rodzaju urządzeń pomiarowych oraz znaków żeglugowych, stanu prawnego nieruchomości usytuowanych w zasięgu oddziaływania zamierzonego korzystania z wód lub planowanych do wykonania urządzeń wodnych, z podaniem siedzib i adresów ich właścicieli, oraz obowiązków ubiegającego się o wydanie pozwolenia w stosunku do osób trzecich; a także m.in. opis urządzenia wodnego, w tym jego położenie za pomocą współrzędnych geograficznych i podstawowe parametry charakteryzujące to urządzenie i warunki jego wykonania, charakterystykę wód czy odbiornika ścieków objętych pozwoleniem wodnoprawnym oraz ustalenia warunków korzystania z wód regionu wodnego oraz szereg wskazanych w tym przepisie wymogów technicznych.
Ponadto część opisowa operatu powinna zawierać, począwszy od dnia 18 marca 2011 r. – ustalenia planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, a od dnia 30 maja 2014 r. - ustalenia planu zarządzania ryzykiem powodziowym i przeciwdziałania skutkom suszy i krajowego programu oczyszczania ścieków komunalnych.
Do wniosku, zgodnie z dalszymi postanowieniami art. 131 i art. 132 pr. wod., powinny być dołączone również, w zależności od rodzaju wnioskowanego pozwolenia: decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego lub decyzja o warunkach zabudowy, decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach, instrukcja gospodarowania wodą, dokumentacja hydrogeologiczna, zgoda właściciela urządzeń kanalizacyjnych na wprowadzanie ścieków przemysłowych do tych urządzeń.
Wniosek o udzielenie pozwolenia wodnoprawnego rozpatrywany jest w trybie procedury administracyjnej przewidzianej ustawą z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego - dalej k.p.a., oraz przepisami proceduralnymi zawartymi w pr. wod., a zwłaszcza w art. 127. Przepisy pr. wod. regulujące postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia wodnoprawnego mają pierwszeństwo przed przepisami k.p.a., co oznacza, że w przypadku różnego uregulowania danej materii w tych ustawach zastosowanie będzie miał przepis zawarty w pr. wod., ale równocześnie w kwestiach postępowania nie uregulowanych w pr. wod. zastosowanie będą miały przepisy k.p.a.
Organ, do którego wpłynął wniosek o wydanie pozwolenia wodnoprawnego, obowiązany jest w pierwszej kolejności sprawdzić swoją właściwość do rozpatrzenia sprawy oraz formalną kompletność wniosku. Zgodnie z art. 127 ust. 7b pr. wod. w zw. z art. 20 zm. pr. wod., dyrektor regionalnego zarządu, marszałek województwa i starosta podlegają wyłączeniu od załatwienia sprawy, jeżeli są równocześnie wnioskodawcą i złożyli wniosek po dniu 18 marca 2011 r.
W przypadku braku właściwości, zgodnie z art. 65 k.p.a., organ obowiązany jest niezwłocznie przekazać je do organu właściwego, zawiadamiając jednocześnie o tym wnoszącego podanie zawiadomieniem o przekazaniu zawierającym uzasadnienie.
Jeżeli wniosek o pozwolenie wodnoprawne zawiera braki formalne, a więc nie zawiera przykładowo wymaganych załączników, dowodu uiszczenia opłaty skarbowej lub podpisu osoby upoważnionej do reprezentowania zakładu lub pełnomocnictwa pełnomocnika, który podpisał się pod wnioskiem, zgodnie z art. 64 k.p.a., organ obowiązany jest wezwać wnioskodawcę do uzupełnienia tych braków w terenie 7 dni od daty otrzymania wezwania, pod rygorem pozostawienia sprawy bez rozpoznania.
Autor: Danuta Pikor
Artykuł stanowi fragment komentarza praktycznego opublikowanego w programie:
Prawo Ochrony Środowiska.
żródło informacji portal: www.srodowisko.abc.com.pl
- Szczegóły
Przepisy ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku prawo budowlane (Dz. U. 2016.290 z dnia 2016.03.08) zwalniają budowę przydomowej oczyszczalni ścieków z obowiązku wcześniejszego uzyskania pozwolenia na budowę, pod warunkiem, że ma ona wydajność do 7,5 m3 na dobę i jest usytuowana w pobliżu domu mieszkalnego. „Warunkiem uznania za indywidualną przydomową oczyszczalnię ścieków, jest nie tylko określona w tym przepisie maksymalna wydajność (do 7,50 m3 na dobę), ale i jej charakter określony jako "przydomowy" tj. znajdujący się w pobliżu indywidualnego domu (miejsca) przeznaczonego do zamieszkiwania osób.”(Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2010, Sygn. II OSK 1033/09)
Takie zamierzenie budowlane objęte jest jednak obowiązkiem zgłoszenia do odpowiednich organów, (starosta). W zgłoszeniu trzeba określić rodzaj, zakres, i sposób wykonania prac. Należy dołączyć rysunki, szkice oraz oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Rozpocząć budowę można po upływie 30 dni od dnia dokonania zgłoszenia, pod warunkiem, że właściwy organ nie wniósł w tym terminie sprzeciwu.
Jeśli przydomowa oczyszczalnia ścieków będzie miała wydajność przekraczającą 7,5 m3 na dobę, przed rozpoczęciem budowy koniecznie będzie uzyskanie pozwolenia na budowę.
Jednakże w każdym przypadku należy najpierw sprawdzić uwarunkowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, gdyż może okazać się iż na danej działce, budowa takiej oczyszczalni nie jest możliwa. Nie można wybudować przydomowej oczyszczalni ścieków na działce, która ma możliwość przyłączenia do sieci kanalizacyjnej. Ponadto nie jest możliwe wybudowanie oczyszczalni na terenach chronionych, na terenach zagrożonych zalewaniem przez wody opadowe, oraz na terenach narażonych na powodzie.
Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. 2015.1422 z dnia 2015.09.18) odległość studni od najbliższego przewodu rozsączającego kanalizacji indywidualnej, jeżeli odprowadzane są do niej ścieki oczyszczone biologicznie w stopniu określonym w przepisach dotyczących ochrony wód powinna wynosić minimum 30 metrów.
Jednocześnie w zabudowie jednorodzinnej, zagrodowej i rekreacji indywidualnej, odległości pokryw i wylotów wentylacji ze zbiorników bezodpływowych na nieczystości ciekłe, dołów ustępów nieskanalizowanych i innych urządzeń sanitarno-gospodarczych, powinny wynosić co najmniej:
1) od okien i drzwi zewnętrznych do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi - 5 m, przy czym nie dotyczy to dołów ustępowych w zabudowie jednorodzinnej;
2) od granicy działki sąsiedniej, drogi (ulicy) lub ciągu pieszego - 2 m.
W niektórych sytuacjach odległości wskazane powyżej mogą być zmniejszone w wyniku porozumienia właściwego organu z państwowym wojewódzkim inspektorem sanitarnym. Jednakże taka informacja zawarta będzie w decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie dotyczy to odległości od studni.
Przepływowe, szczelne osadniki podziemne, stanowiące część przydomowej oczyszczalni ścieków gospodarczo-bytowych, służące do wstępnego ich oczyszczania, mogą być sytuowane w bezpośrednim sąsiedztwie budynków jednorodzinnych, pod warunkiem wyprowadzenia ich odpowietrzenia przez instalację kanalizacyjną co najmniej 0,6 m powyżej górnej krawędzi okien i drzwi zewnętrznych w tych budynkach.
Warto również zaznaczyć iż przepisy ustawy z dnia 18 lipca 2001 roku prawo wodne (Dz. U. 2015.469 z dnia 2015.04.01) nakładają na właścicieli gruntów obowiązek uzyskania pozwolenia wodno-prawnego w przypadku szczególnego korzystania z wód. W odniesieniu do przydomowej oczyszczalni ścieków, za szczególne korzystanie z wód należy uznać rolnicze wykorzystanie ścieków lub wprowadzanie do wód lub do ziemi oczyszczonych ścieków, jeżeli ich łączna ilość jest większa niż 5 m3 na dobę. Jeśli ilość wprowadzanych ścieków nie przekracza tej wartości, uzyskanie pozwolenia wodno-prawnego nie jest konieczne.
Temat ten niejednokrotnie był na wokandzie i warto zapoznać się w tym zakresie z orzeczeniami Sądów Administracyjnych. Patrz: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach dnia 7 sierpnia 2014 roku, Sygn. II SA/Gl 352/14; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 listopada 2013 roku, Sygn. IV SA/Po 858/13; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 17 listopada 2015 roku, Sygn. II SA/Ol 1031/15; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 lipca 2010 roku, Sygn. II SA/Gl 26/10.
Komentarz: ekspert z firmy Prawo - ekspert muratordom.pl
- Szczegóły
16.08.16
Czy na terenach zalewowych można budować urządzenia wodne?
Wykonywanie urządzeń wodnych oraz innych obiektów budowlanych, a także szeregu czynności, które mogą utrudnić ochronę przed powodzią, jest zakazane na obszarach szczególnego zagrożenia powodzią, a nie na wszystkich terenach zalewowych.
Odpowiedź:
Obszary szczególnego zagrożenia powodzią zostały zdefiniowane w art. 9 ust. 1 pkt 6c ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne – dalej pr. wod. Stosownie do art. 88d ust. 2 pkt 2 pr. wod., obszary te wyznaczane są na mapach zagrożenia powodziowego.
Z uwagi na opóźnienia w przekazaniu map zagrożenia powodziowego do jednostek samorządu terytorialnego (województw, starostw, gmin), do czasu ich przekazania, zakazy wykonywania robót w dalszym ciągu odnoszone są do obszarów bezpośredniego zagrożenia powodzią wyznaczonych w miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego, a dla terenów, dla których nie ma miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - do zasięgu wody o prawdopodobieństwie wystąpienia raz na 100 lat, wyznaczonego w studium ochrony przeciwpowodziowej, sporządzonym przez właściwego dyrektora regionalnego zarządu gospodarki wodnej, na podstawie przepisów obowiązujących przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o zmianie ustawy - Prawo wodne oraz niektórych innych ustaw.
Przepisem art. 88l ust. 2 pr. wod. dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej uzyskał uprawnienie do wydania decyzji zwalniającej z zakazu wykonywania robót na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią, jeżeli inwestor złoży w tej sprawie stosowny wniosek, zawierający informacje, o których mowa w art. 88l ust. 4 pr. wod.
Artykuł pochodzi z programu: Prawo Ochrony Środowiska
- Szczegóły
Prezydent Andrzej Duda, w dniu 22 czerwca br., podpisał ustawę o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych.
Przypominamy, że ustawa została przyjęta przez Sejm w dniu 20 maja 2016 r. i określa definicję elektrowni wiatrowej, warunki i tryb ich budowy oraz lokalizacji. Ich instalacja będzie możliwa wyłącznie w oparciu o zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Największe kontrowersje budzi fakt, że elektrownia będzie mogła powstać w odległości nie mniejszej niż 10-krotność jego wysokości (wraz z wirnikiem i łopatami) od zabudowań mieszkalnych i mieszanych, od terenu objętego decyzją o warunkach zabudowy lub obszarów szczególnie cennych z przyrodniczego punktu widzenia.
Ustawa pozwala na przebudowę, nadbudowę, rozbudowę, remont, montaż i odbudowę budynku mieszkalnego stojącego w odległości mniejszej niż określona w ustawie jednak nie na podobne działania w przypadku elektrowni wiatrowych.
Informację o podpisie pod ustawą o inwestycjach w zakresie elektrowni wiatrowych przez Andrzeja Dudę podała Kancelaria Prezydenta.
Ustawa wejść ma w życie po 14 dniach od dnia ogłoszenia.
Źródło informacji portal: www.urbnews.pl
Wspierają nas:
LEMTER KELVIN METALPLAST MESCO AMIBLU AERECO AMARGO
NUEVA TERRAIN STEINZEUG-KERAMO UPONOR GRUNDFOS KESSEL
UNIWERSAL RADPOL
Współpracujemy z:
MAPA 
KONTAKT
tel./fax (032) 256 35 32
Copyright © Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych. Made by Electronics