Kocioł V klasy i kotły niższej generacji - różnice
Strony internetowe producentów, witryny sklepowe oraz doradcy klienta kuszą inwestorów kotłami klasy V.
Są one nie tylko wydaje, ale i przyjazne dla środowiska.
W porównaniu do wcześniejszej III generacji, emitują aż 3 razy mniej szkodliwych pyłów do atmosfery.
Kotły klasy V są droższe od kotłów klasy III. Koszt kotła klasy V na ekogroszek (dla domu jednorodzinnego) to ok. 8 – 10 tys. zł.
Klasa III bywa nawet o połowę tańsza. Kocioł wyższej generacji nie ma rusztu awaryjnego, dzięki czemu możliwe jest korzystanie wyłącznie z ekogroszku – co stanowi wartość dodaną, zwłaszcza w kontekście ochrony środowiska. Kwestie ekologii jednak nie zawsze przemawiają do wyobraźni inwestorów, ale oszczędności już tak.
Kotły klasy V mają bardzo wysoką sprawność, która wynosi często ponad 90%.
Dla porównania sprawność kotłów III klasy to ok. 75%, a tzw. kopciuchów maksymalnie 50-60 %.
Dobór komina do kotła – nigdy na odwrót!
Wybierając kocioł V klasy należy zwrócić uwagę na prawidłowy dobór średnicy komina.
Tu pomocne mogą okazać się zapisy w dokumencie DTR. W przypadku kotłów opalanych drewnem, węglem czy ekogroszkiem sytuacja jest prosta – wówczas wystarczy porównać zapisy z dokumentacji kotła z projektem własnego komina. Warto wspomagać się również projektem instalacyjnym, w którym znajduje się typ kotła i średnica komina, w razie wątpliwości należy omówić problem z kierownikiem budowy.
Stosując kotły V generacji opalane pelletem, użytkownik może trafić na pułapkę w dokumentacji DTR, odnośnie sugerowanej średnicy dla kotła Ø100 lub Ø120. Nie jest to błąd – kocioł przy tak małej średnicy będzie pracował. Należy jednak wiedzieć, że polskie prawo reguluje minimalną średnicę dla kominów dymowych, która wynosi Ø150 lub 140x140. Jeśli zatem użytkownik dobierze średnicę niższą od rekomendowanej, może mieć problem z odbiorem.
By mieć pewność co do skuteczności i prawidłowości całej instalacji, dla kotłów klasy V opalanych pelletem, gdzie w DTR średnica jest niższa niż Ø 150, zalecamy zastosowanie średnicy zgodne z przepisami. Dla kominów ceramicznych Ø 160, natomiast dla wkładów stalowych Ø 150, przy czym można zastosować podłączenie (czopuch) redukcyjne zgodny z zapisami DTR.
Kotły klasy V bez żadnych ingerencji mogą współpracować z naszymi nowoczesnymi kominami.
Ich sercem jest rura izostatyczna, odporna na wysokie temperatury, działanie wilgoci i agresywnego kondensatu. Co istotne jest bardzo szczelna, a dzięki cienkim ściankom bardzo szybko się rozgrzewa, zapewniając prawidłowy ciąg kominowy.
A to z kolei jest niezmiernie ważne przy odprowadzaniu spalin z kotłów, również V klasy – Dariusz Pilitowski, dyrektor ds. rozwoju w firmie Jawar.
Kotły najwyższej generacji są bardzo sprawne i emitują spaliny o niskiej temperaturze, które wychładzają się w kominie, tworząc bardzo dużą ilość kondensatu.
Łączy się on z kwasami i innymi związkami chemicznymi, które powstają w procesie spalania, generując przy tym bardzo agresywny płyn.
Nie każdy komin i rura wytrzymują takie warunki. Tego rodzaju kotły pracują w nadciśnieniu, czyli spaliny są wtłaczane przez wentylator do komina i we wszelkie nieszczelności.
W kominach nieszczelnych lub wykonanych z materiałów niskiej jakości, bardzo szybko pojawią się wykwity kondensatu, a w przypadku kominów stalowych następuje korozja. Z tego względu niezbędny jest wysoko wydajny, jakościowy system kominowy odporny na takie warunki.
Dobór komina do kotła – o czym jeszcze trzeba pamiętać
Praca komina podłączonego do kotła klasy V przypomina bardziej pracę komina spalinowego niż dymowego, ponieważ czasami jest on przewymiarowany, znajduje się tam ciśnienie, a panujące warunki są mokre.
Należy pamiętać, że są one bardzo trudne – aby poprawić ciąg kominowy oraz zmniejszyć lub wyeliminować kondensację w kominie należy zadbać o dobrą izolację.
Jakościowe systemy kominowe wyposażone są w odpowiednią izolację w postaci wełny mineralnej, natomiast przy technologiach renowacyjnych, gdzie montowana jest rura ceramiczna lub wkład stalowy do komina z cegły, konieczne jest ocieplenie rur.
W przypadku montażu wkładu stalowego należy używać wyłącznie materiałów certyfikowanych i atestowanych, z blachy kwasoodpornej gatunku 1,4404 o grubości 0,8 i większej.
Wysokojakościowym materiałem do izolowania (zasypania przestrzeni miedzy rurą, a obudową) jest perlit ekspandowany. To lekki materiał pochodzenia naturalnego, o ziarnach w kształcie wielościanu, doskonale dopasowujący się do przestrzeni, który nie ma tendencji do zakleszczania rur. Dodatkowo ma właściwości niepalne, bezzapachowe, jest obojętny chemicznie. Często wykorzystywany w technologii remontowej, ale również do izolowania kominów z zamontowanym wkładem stalowym. Zwłaszcza w przypadku wkładów stalowych, które są przewodnikami, perlitem zasypuje się przestrzeń pomiędzy obudową a wkładem.
Górę komina należy zabezpieczyć przed opadami atmosferycznymi i nie wypuszczać wkładu powyżej obudowy więcej niż 10 cm.
Przy stosowaniu się do powyższych zaleceń praca układu komin – kocioł będzie przebiegała bezawaryjnie przez wiele lat, pod warunkiem przeprowadzania okresowych przeglądów kominiarskich.
6 dodatkowych zasad doboru komina do kotła 5 klasy.
Projektantów jak i inwestorów zainteresuje też informacja o planach powstania bazy danych urządzeń grzewczych.
W bazie znajdą się informacje o urządzeniach grzewczych, na które będzie można uzyskać dofinansowanie w ramach programu Czyste Powietrze. Uporządkowane i na bieżąco aktualizowane dane będą dostępne bezpłatnie dla wszystkich.
Jednolita i ogólnodostępna baza urządzeń grzewczych
W bazie znajdą się informacje o urządzeniach grzewczych na paliwa stałe, ciekłe i gazowe oraz dane urządzeń wykorzystujących odnawialne źródła energii. Zestawienie obejmie wyłącznie urządzenia, na zakup i montaż których będzie można uzyskać wsparcie w ramach programu Czyste Powietrze.
Zbiór informacji będzie powszechnie dostępny na terenie wszystkich województw, a więc wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz samorządy uczestniczące w Programie, nie będą musiały tworzyć oddzielnych zestawień.
Przyczyni się to do ułatwienia składania, a następnie rozpatrywania przedkładanych wniosków. Dostępność bazy urządzeń grzewczych pomoże także w podejmowaniu świadomych decyzji zakupowych przez wnioskodawców i pozwoli im na szybkie porównanie parametrów energetyczno-emisyjnych urządzeń.
Budowa bazy i jej sukcesywna aktualizacja potrwa do końca 2021 r.
Bazę przygotuje Instytut Ochrony Środowiska.
Projekt będzie kosztował około 1,2 mln zł. Finansowanie zapewnia NFOŚiGW.
za portalem :Inżynier budownictwa
